غلامرضا فریدونی بعد از ظهر امروز در آیین «روایت مادری» و نقد و بررسی کتاب «من مادر دوم تورجم» نوشته فرزانه تیموری خواهر شهیدان تیموری اظهار کرد: علاوه بر سه شهید خانواده تیموری، سه برادر دیگر هم از بزرگان و سرآمدان استان همدان هستند.

وی با بیان اینکه انقلاب ما مدیون شهدا و خانواده شهداست افزود: این موضوع تنها برای ما نیست، بلکه نسل‌های آینده نیز مدیون این ایثارگری‌ها هستند چراکه کشور به خاطر این جانفشانی پابرجا ماند.

مدیرکل دفتر امور فرهنگی و اجتماعی استانداری همدان با اشاره به اینکه تکریم خانواده شهدا یعنی زنده نگاه داشتن فرهنگ شهادت تصریح کرد: آینده سبز و گذشته سرخ به معنای گذشته‌ای است که شهادت را ترسیم می‌کند و آینده‌ای که انتظار را برای ما جلوه‌گر می‌شود.

وی با بیان اینکه ما به امید اینکه در آینده عدل و داد حکمفرما می‌شود، برترین اعمال که انتظار فرج است را انجام می‌دهیم، تقدیم سه شهید برای کشور را اتفاق ساده‌ای ندانست و گفت: این معامله جز معامله با خدا غیر قابل تحمل است و ناراحتی خانواده شهدا، اندوهی از جنس عاطفی است وگرنه از اینکه سه جوان را به خاطر انقلاب تقدیم کردند، خوشحال هستند.

وی گفت: در کتاب «من مادر دوم تورجم»، خواهری از برادر شهید خود روایت می‌کند و اگر این نوع روایت‌گری دفاع مقدس اهمیتی بیشتر از دفاع مقدس نداشته نباشد، کمتر نیست.

مدیرکل دفتر امور فرهنگی و اجتماعی استانداری همدان تأکید کرد: روایت‌گری فرزانه تیموری، آدمی را یاد روایتگری حضرت زینب(س) از حماسه عاشورا می‌اندازد، چراکه عاشورا ۶ ساعت به طول انجامید اما این راوی تا آخرین لحظه عمر خود روایت کربلا را گفت.

وی تأکید کرد: این سعادت برای خانم تیموری است که روایت زندگی برادر شهید خود را دارد و اگر این فرهنگ را نتوانیم مکتوب کنیم و شفاهی باقی بماند، از بین می‌رود.

تورج مسیر زندگی من را تغییر داد

خواهر شهیدان تیموری و نویسنده کتاب «من مادر دوم تورجم» نیز در این مراسم اظهار کرد: وقتی تورج به دنیا آمد، چهار سالم بود، راستش خیلی دوست داشتم خواهر داشته باشم، اما خداوند برادری به من عطا کرد که رابطه ناگسستنی میان ما برقرار شد، برادری که همواره از کودکی با من بود.

فرزانه تیموری افزود: تورج هرگز به خواسته‌هایم بی‌توجه نبود، او راه زندگی من را تغییر داد و محرم رازم بود و همیشه رعایت حجاب را متذکر می‌شد، وقتی به دانشسرا رفتم مدام به من سر می‌زد و خلاصه حواسش به من و نیازهایم بود.

وی با بیان اینکه برادرم در عملیات رمضان به شهادت رسید و پیکر او هرگز بازنگشت تصریح کرد: پس از پایان جنگ یکبار برای حضور در راهیان نور به عنوان ذخیره ثبت نام کردم و بالاخره موفق شدم به مناطق جنگی اعزام شوم، این اتفاق با تفحص شهدا همراه شد.

تیموری ادامه داد: من در آن حالت یک پیکر دیدم که بر روی آن عنوان عملیات رمضان و کوشک درج شده بود، گمان کردم او تورج من است و دگرگون شدم، بر اساس این تحول، با همراهی سیدمیثم موسویان کتاب «من مادر دوم تورجم» تدوین شد.

وی با بیان اینکه جوانی تورج با انقلاب مصادف شد و ما کمتر او و سایر برادرانم را در خانه می‌دیدیم و همیشه به او تذکر می‌دادم که چرا خانه نمی‌آید گفت: بهمن در همان اوایل آغاز جنگ تحمیلی به شهادت رسید و سایر برادران هم راهی جبهه شدند و پدرم هم هرگز مانع آنها نشد.

نویسنده کتاب «من مادر دوم تورجم» خاطرنشان کرد: ایرج هم فرزندانش را به مادرم سپرد و راهی جبهه‌ها شد، به مادرم گفت «گمان نکنی بهمن شهید شد و دیگر وظیفه‌ات را انجام دادی شاید ما هم هرگز برنگردیم» و او هم برنگشت.

وی گفت: پس از شهادت بهمن، تورج دگرگون شد و در خواب و بیداری مشوش بود و مداوم در جبهه‌ها حضور داشت تا بالاخره در سال ۶۱ در عملیات رمضان، به شهادت رسید.

تیموری در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر مشغول نگارش خاطرات مادرم هستم اظهار کرد: کتاب من مادر دوم تورجم در بازار یافت نمی‌شود و امیدوارم که این کتاب بازنشر شود.

گزارش از مرتضی بیات